W latach 1664-1680 na terenie dzisiejszego parku i pałacu zaczęto urządzać rezydencję o charakterze obronnym. Miała ona plan kwadratu z czterema ziemnymi bastionami w narożnikach.
Na początku XVIII w. hetman Sieniawski założył tu park i wybudował w latach 1718-1720 pomarańczarnię. Po przebudowie pomarańczarnię zaczęto nazywać od 1726 r. pałacem letnim. Do końca XVIII w. pałacyk był przebudowywany co najmniej trzykrotnie.
W czasie I wojny światowej ordynat sieniawski książę Adam Ludwik Czartoryski oddał pomieszczenia pałacu na szpital polowy dla zakaźnie chorych austriackich żołnierzy. Pałac uległ zniszczeniu. Dokonano tylko prowizorycznego zabezpieczenia a książę zamieszkał po wojnie w drewnianym dworku obok.
Pod koniec lat trzydziestych XX wieku książę August Czartoryski rozpoczął remont pałacu, przerwała go jednak II wojna światowa.
Aż do lat osiemdziesiątych XX w. pałac nie miał gospodarza. Tkwił w ruinie, był okradany. Straż pożarna ćwiczyła na nim gaszenie pożarów. Dopiero nowy właściciel, przedsiębiorstwo "Iglopol" wyremontował a właściwie odbudował konstrukcję pałacu w latach osiemdziesiątych. W latach dziewięćdziesiątych XX w. pałac stał się własnością AWRSP, która doprowadziła pałac i otaczający go park oraz budynki towarzyszące do obecnego stanu.
Obecnie mieści się w pałacu hotel z restauracją w oficynie dworskiej.
* Sieniawa – miasteczko w powiecie przeworskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sieniawa.
Położone w Dolinie Dolnego Sanu, w południowej części Kotliny Sandomierskiej.
Miasto zostało założone w 1672 r., prawa miejskie otrzymało w 1676 r. Od 1734 r. Sieniawa stała się własnością Czartoryskich. W latach 1772-1918 miejscowość znajdowała pod zaborem austriackim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz